Bir Kadeh Şarap, Bir Kadıköy Travestisi ve Bitmeyen Gece

İlk Yudumda Başlayan Merak

Kadıköy’ün dar sokaklarında dolaşırken, bir kafede içilen kadeh şarabın keyfi aslında sıradan bir akşamın habercisi gibiydi. Fakat o an, masaya yaklaşan travesti kadının gülümsemesi, geceyi bambaşka bir yöne çevirdi.

Gözlerdeki Yasaklı Işık

İlk bakışta sıradan gibi görünse de, gözlerindeki o parıltı insanın ruhuna işleyen türdendi. Şarabın etkisi mi, yoksa Kadıköy’ün gizemli havası mı bilinmez ama bu an bir sır gibi hafızaya kazındı.

Kadıköy Sokaklarında Adım Adım

Yürüyüş uzadıkça, sokak lambalarının altında iki yabancının adımları aynı ritimde buluşuyordu. Her adımda biraz daha yakın, biraz daha cesur olunuyordu. Gece, sanki sadece onlar için akıyordu.

Dokunmanın Sessizliği

Bir anlık duraksama, ellerin birbirine değmesi… Konuşmadan da anlaşılır bazen. Bu temasın içinde hem heyecan hem de erotizmin hafif ürpertisi vardı.

Bitmeyen Gece

Şarap şişesi çoktan boşalmış, şehir sessizliğe bürünmüştü. Ama o gece, bir buluşmanın ötesinde, iki yabancının sırlarla örülü hikâyesine dönüşmüştü. Ve belki de en güzel tarafı, sabaha kadar süren bu anların hiç bitmemesiydi.

Röportajcı: Öncelikle teşekkür ederim, bu geceyi bizimle paylaşmaya açık olduğun için. Başlayalım mı?

Travesti (Kadıköy): Tabii ki, ben de anlatmayı seviyorum. Çünkü aslında her gece farklı bir hikâye taşıyor.

“O geceyi farklı kılan neydi?”

Röportajcı: Hadi bana o geceyi anlat. Bir kadeh şarap, sen ve o kişi… Ne farklıydı?

Travesti: Farklı olan şey aslında çok basit. Bazen bakışlar kelimelerden daha ağır basar ya, işte öyleydi. Kadeh şarabı elime aldığımda, göz göze geldiğimiz an bana “bu gece sıradan olmayacak” dedirtti.

“Kadıköy sokaklarının büyüsü”

Röportajcı: Kadıköy’de geçen geceler hep bir gizem taşır derler. Sen de öyle mi hissediyorsun?

Travesti: Kesinlikle. Kadıköy başka bir sahne gibi… İnsanlarıyla, sokaklarıyla, ışıklarıyla. O gece yürüdüğümüz sokaklarda sanki her lamba bize özel yanıyordu. Bu yüzden hâlâ aklımda.

“Dokunmak ve suskunluk”

Röportajcı: Peki, en unutamadığın an hangisiydi?

Travesti: Ellerimizin birbirine değdiği o sessizlik… Bir şey söylemeye gerek yoktu. O an hem erotik hem de çok insancıldı. Bazen dokunuş, en uzun sohbetten daha derin oluyor.

“Bitmeyen gece”

Röportajcı: Gece nasıl bitti peki?

Travesti: (Gülümseyerek) İşte orası anlatılmaz… Çünkü bazen geceler gerçekten bitmez. Bir kadeh şarapla başlayan hikâye, sabah ışıklarıyla bile sona ermez. Hatıralar hep taşır.

Röportajcı: Yani aslında gece bitmedi, sadece başka bir zamana aktı diyorsun…

Travesti: Evet, tam olarak öyle. Bazı geceler insanın hayatına işlenir, silinmez.