Bir Kadıköy Travestisinin Yatak Odası Sırları

Kadıköy’ün geceye bürünen sokakları arasında kaybolurken, aslında birçok insanın bilmediği bir dünya var. Bu dünya, duvarların ardında sessizce ama cesurca yaşanıyor. Bu yazıda o dünyanın kapısını aralıyoruz. Hem de içeriden bir sesle…

Ben, Kadıköy’de yaşayan bir travestiyim. Gündüzleri sıradan, geceleri ise sınırların silikleştiği anların kadınıyım. En çok da yatak odamda kendim oluyorum… Belki biraz cesurca, belki fazla samimi ama gerçek.

Yatak odamda sırlar yok, tutkular var. Kokular, kumaşlar, ışığın gölgeleriyle dans eden bedenler… Her şeyin merkezinde ise güven var. Çünkü benim odamda beden kadar ruh da soyunur. Bir yabancıyla bakışmak, sonra tenlerin uyumunu anlamak… Bunlar sadece fiziksel değil, duygusal bir yolculuğun başlangıcı.

En çok sevdiğim an? Parmak uçlarının utangaç bir merakla tenime dokunduğu ilk saniyeler. O an, tüm kimlikler, toplumsal roller ve önyargılar yok olur. Sadece biz kalırız. Ve zaman durur…

Kimileri sırf macera için gelir, kimileri huzuru bulur. Ama hiçbiri aynı çıkmaz o odadan. Çünkü yatak odam bir sır değil, yaşanmışlıkların sahnesidir.

Sessizliği En Çok Yatakta Severim

Gün boyunca şehrin karmaşasında yaşıyoruz. Ama gece… o başka bir şey. Kapımı kapattığımda sessizlikle birlikte içimdeki kadın uyanır. Oda karanlık, perde yarı aralık… Ve ben, sadece nefesleri duymak isterim. Fazlası gerekmez.

Beni Baştan Çıkaran Şey Gözüme Değil, Sesine Dokunan Erkektir
Evet, dış görünüş önemli ama benim için bir erkeği çekici yapan şey, konuşurken sesinin bedenime değmesidir. O güvenli, kararlı ama incelikli ton. Yatağa gelmeden çok önce başlar etkisi…

Yatakta Her Şeyi Seven Değilim… Ama Hissettiren Erkekleri Unutmam
Ben her şeye açık değilim; çünkü her temas bir iz bırakır. Ama beni hissettiren, gözümün içine bakarken tenime dokunan o eller… Onları kolay kolay unutamam. O an, bedenim kadar kalbim de açılır.

Aynalarla Oynamayı Severim

Yatak odamda birkaç stratejik ayna vardır. Onlar sadece süs değil. Bazen kendime, bazen ona bakarım. Ne kadar gerçek olduğumuzu, ne kadar sahne dışı kaldığımızı görmek için… Bir tür erotik dürüstlük belki.

Sabah Ayrılıklar Hep Zordur Ama Gerekli
Gece her şey mümkündür ama sabahlar, hayatın gerçek tarafını hatırlatır. O sessizce gider, ben pencereyi açar, kahvemi yaparım. Bazen yazdığı bir not kalır, bazen sadece tenimde kalan kokusu. Ama her sabah, biraz daha büyürüm.